Vandaag is de eerste dag dat we de beschikking hebben over een Engels sprekende gids en een minibusje. We hebben om 10 uur afgesproken bij het reisbureautje om de laatste dingen af te handelen en te betalen. Dus we gaan om 9 uur ontbijten.
Bij de lift worden we opgewacht door een gastvrouw die ons welkom heet in de ontbijtzaal. Nadat we onze keycard van de kamer hebben laten zien, mogen we gaan ontbijten. Het is een buffet maar we zien maar weinig dat ons aanspreekt. We zien wat broodjes en chocolade croissants, wat cereals maar verder eigenlijk niets. Dus vragen we of ze geen eieren hebben. Ja hoor die hebben ze wel en die bakken ze vers voor ons, heerlijk. We worden wel een beetje kriegel van alle aandacht die we krijgen. Iemand om de eieren te bakken, iemand om de eieren te brengen, iemand die ons vraagt of we koffie of thee willen, iemand die ons toast komt brengen...het ontbreekt eigenlijk alleen nog aan iemand die vraagt of die voor ons naar het toilet moet gaan.
Keurig om 10 uur zijn we bij ons reisbureautje en onze vietnamese vriendin heeft inmiddels alles geregeld. De auto, de gids, de hotelkamer in Dong Hoi en alle entreegelden. Perfect. We krijgen haar telefoonnummer voor het geval er iets mis gaat onderweg. Dan maken we kennis met onze gids. Zijn naam is Qua. Ook de chauffeur stelt zich voor en zijn naam is Sy. Tim komt met de opmerking; als ze nou nog een vriend meenemen die Modo heet dan hebben we Qau-sy-modo.
Vandaag gaan we twee Kings Tombs bezoeken en de Citadel en Imperial City. We rijden ongeveer een kleine 20 minuten voor we bij de eerste Tombe aankomen. Dit is de tombe van: Khai Dinh. Dit was de voorlaatste keizer van Vietnam. Hij strief in 1925. Deze keizer heeft een prachtige tombe laten oprichting voor zichzelf. Het beslaat drie verdiepingen die met stijle trappen te bereiken zijn. Omdat deze tombe nog niet zo oud is, is hij mooi bewaard gebleven. Onze gids weet ons te vertellen dat de keizer z'n bouwwerk aan de binnenkant heeft laten bedekken met een mengsel van limestone om ervoor te zorgen dat de lokale bevolking het graf niet zou schenden en leeg stelen. De keizer had namelijk de belastingen met 30% verhoogd zodat hij deze tombe kon laten bouwen. De Fransen en later de Amerikanen ontdekte onder de laag limestone het prachtige keramische mozaïk en hebben de muren voorzichtig schoongemaakt.
Het gebouw is nu in z'n volle glorie te bewonderen en het moet gezegd, de keizer heeft er iets moois van gemaakt.
Deze plek is zo fotogeniek dat we nog veel meer foto's hebben gemaakt en die kun je zien op: https://picasaweb.google.com/104781891286123605017/MysteryTour201306
Na al deze pracht en praal rijden we naar de tombe van keizer Tu Duc. Onze gids vertelt ons dat deze keizer leefde van 1848 tot 1883. En dat hij zijn eigen tombe heeft ontworpen, verder beval de werkers dat ze binnen 3 jaar klaar moesten zijn. Vele duizenden Vietnamese werkers hebben dag en nacht gewerkt aan de tombe en hij was inderdaad binnen 3 jaar klaar. Wel moest de keizer genoegen nemen met alle materialen en niet alleen de beste.
De keizer was zo blij met zijn constructie dat hij liever hier verbleef dan in de Imperial City in Hué. Hij liet zijn 104 (!!) concubines vaak achter om zich hier terug te trekken en te dichten en te jagen (hij had op het terrein een soort jachtheuvel laten aanleggen). Onze gids legt ook uit waarom de beelden bij het graf zo klein zijn. De beelden mochten niet groter zijn dan de keizer zelf en dat was maar een klein mannetje met z'n 1,53 mtr.
Het is inmiddels half 1 en we besluiten in overleg met de gids eerst te gaan lunchen voordat we naar de Citadel (Imperial City) gaan.
De kids eten frietjes en Tom heeft dan toch nog een keer aal besteld, maar dit keer niet in een hotpot, en nu smaakt het beter. Ikzelf heb kipreepjes. Alles is heerlijk.
Na de lunch gaan we naar de Citadel. Qua geeft ons weer heel veel achtergrond informatie, zo vertelt hij ons dat de Fransen in 1946 een groot deel hebben verwoest door het in brand te steken, nadat ze het goud en de schatten hadden verwijderd. Ze (de Fransen) hebben geprobeerd de lokale bevolking de schuld te geven maar dat is niet echt gelukt. Nu probeert Unesco het weer op te bouwen, maar omdat bij de branden ook de bouwtekeningen verloren zijn gegaan is het erg lastig om het goed te doen. Ze vragen de lokale bevolking om hulp, maar zoals met zoveel dingen herinnert iedereen zich dingen anders en dat maakt het er niet eenvoudiger op. Maar ondanks dat er veel ruïnes staan in plaats van gebouwen is het toch mooi om te zien.
De dag met Qua is nu ten einde. Het was een hete, vermoeiende maar zeer interessante dag. We nemen afscheid en zien elkaar morgen om 8 uur voor het hotel. Dan gaan we naar de DMZ, de Vinh Moc Tunnels en door naar Dong Hoi.
Terug in de kamer gaan we ons om kleden om even lekker te gaan zwemmen. Maar voordat ik ga zwemmen ga ik eerst de sokken binnenhalen en toch nog maar wat ondergoed wassen (hopelijk is het morgen droog).
Rond 10 uur zijn we weer terug in ons hotel, want we zijn toch wel erg moe en bezweet (want het is nog steeds erg warm buiten). In ons hotel lezen we nog wat en gaan dan slapen, want morgen is het vroeg dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten